Film „Najświętsze serce” w formie fabularyzowanego dokumentu przedstawia niesamowitą historię, która zmieniła oblicze Kościoła. Reżyserzy Andres Garrigo (znany z filmu „Fatima. Ostatnia tajemnica” z 2017 roku) i Antonio Cuadri zabierają widzów w podróż do miejsc, w których modlitwa i oddanie Sercu Jezusa jest nadal żywe.
Jest to jedna z najdonioślejszych pieśni, śpiewanych w Kościele, jakie Niedzielę Chrztu Pańskiego, na nowo zatrzymałam się nad treścią jej tekstu:„Com przyrzekł Bogu przy chrzcie raz, dotrzymać pragnę szczerze”.Chciałoby się powiedzieć: przecież ja nic nie przyrzekałam. Miałam raptem niecały miesiąc życia, gdy rodzice zanieśli mnie do kościoła. Jaki miałam wpływ na to, co się wtedy wydarzyło? To oni i moi rodzice chrzestni przyrzekali, nie ja….Nigdy nie pytałam, co kierowało moimi rodzicami: tradycja, zwyczaj, presja rodziny czy też prawdziwa wiara i pragnienie, bym stała się członkiem Chrystusowego Kościoła? Niezależnie od intencji, dzisiaj jestem im wdzięczna, za to, że to zrobili. I tak naprawdę nie ma znaczenia, kto wtedy w moim imieniu przyrzekał. Oddali mnie w najlepsze ręce z możliwych. Dzięki temu rosłam i dojrzewałam we Wspólnocie Kościoła, a Duch Święty, którego na chrzcie otrzymałam, prowadził mnie mniej lub bardziej skutecznie, w zależności od tego, na ile chciałam Go słuchać. Wiele razy w ciągu swojego życia odnawiałam, mniej lub bardziej świadomie, swoje przyrzeczenia chrzcielne – a to znaczy, że uznaję je za ważne i rzeczywiście chcę ich dotrzymywać.„Kościoła słuchać w każdy czas i w Świętej wytrwać wierze”.To zdanie zawsze kojarzyło mi się z wypełnianiem przykazań. Zresztą tak naprawdę nie zastanawiałam się zbytnio nad tym wersem, dopóki nie zaczęła się pandemia, kiedy to zamknięto kościoły i początkowo nie chciałam się z tym zgodzić. Tak, wtedy ten wers wrócił do mnie i zrozumiałam, co to znaczy słuchać Kościoła, i to słuchać w każdy czas. Zrozumiałam też, dlaczego jest to tak ważne, nie tylko w kontekście zamkniętych Kościołów, ale w ogóle całego nauczania Kościoła. Tylko trwanie w nauce Kościoła, wierność Tradycji i Urzędowi Nauczycielskiemu Kościoła pozwala zachować jedność. Patrząc na historię Kościoła widzę wyraźnie, że brak posłuszeństwa prowadził do odejść, schizm, herezji. Wiem, że tylko będąc posłuszną Kościołowi nie zbłądzę, a jeśli nawet, to szybko znajdę drogę powrotną, bo posłuszeństwo pomaga wytrwać w wierze.„O Panie Boże, dzięki Ci, żeś mi Kościoła otwarł drzwi”.To niesamowite, że przez gest polania głowy wodą święconą Pan Bóg wyrył na moim sercu znamię przynależności do Niego raz na zawsze. Cokolwiek bym nie zrobiła, jak daleko bym nie odeszła, już zawsze będę należeć do Niego. Czyż to nie wspaniała wiadomość? Jestem Jego ukochaną córką i na zawsze nią pozostanę.„W Kościele tym jest z Ciałem, Krwią, Bóg pod osłoną chleba. Swym Ciałem karmi duszę mą, by żyła w nim dla nieba”.Najpiękniejszy prezent, jaki Jezus mógł nam dać, to On w całej swojej okazałości. Najpierw oddał za nas – za mnie – życie, a potem pozostał z nami wielki i wszechmocny w kruchości chleba. Codziennie daje mi siebie, bym mogła się karmić, bym mogła się umacniać, bym mogła się z Nim jednoczyć.„Mój Zbawca wie, czego mi brak… Nadzieją tą pokrzepiam się”.Do treści zawartej w trzeciej zwrotce długo dojrzewałam. Niby wiedziałam, że Bóg wie, czego mi potrzeba, ale jednak zawsze miałam plan B i C i wyznaczoną drogę ewakuacji. O tak, teraz wiem, że Jezus wie lepiej ode mnie, czego mi potrzeba, wiem, że nie warto się upierać przy swoim. Uczę się, prosząc Boga o pomoc, przyjmować jednocześnie, by wypełniła się Jego, a nie moja wola. I cały czas żyję nadzieją na spotkanie z Nim w wieczności.„W nim żyć, umierać pragnę”.Jestem dumna, że należę do Kościoła, którego głową jest sam Zbawiciel, Jezus Chrystus. Z całą świadomością i pewnością w głosie zawsze śpiewam ostatni wers każdej zwrotki. W Kościele Świętym jestem z decyzji moich rodziców, ale żyć w Nim i umierać chcę i pragnę z własnego wyboru. Amen.
Po zielonych pastwiskach owieczki chodziły. Dobry pasterz pilnuje aby nie zbłądziły. Hej, Pasterzu, hej, owce Cię słuchają. Gdzieżby tyle miały co u Ciebie mają. Ref.: Hej, Pasterzu , hej, paś owieczki swe. Ty najlepiej wiesz co dla nas dobre jest. Po zielonych pastwiskach owieczki hasały. Dobry Pasterz pilnuje aby się nie bały.
W Płocku, z udziałem kard. Stanisława Dziwisza, odbyły się uroczystości upamiętniające 100. rocznicę urodzin i chrztu Karola Wojtyły - św. Jana Pawła II. To była największa diecezjalna uroczystość w dobie pandemii koronawirusa. W odróżnieniu od innych obchodów w Polsce, te płockie uroczystości były związane z 100. rocznicą chrztu Karola Wojtyły. – Podziękujmy dziś Bogu za nasz chrzest. Dostąpiliśmy przecież tej samej łaski, co przyszły papież. Zostaliśmy naznaczeni niezatartym na całą wieczność znamieniem przynależności do Jezusa Chrystusa. Staliśmy się Jego uczniami i członkami Kościoła – wielkiej wspólnoty ukrzyżowanego i zmartwychwstałego Pana, ogarniającej dziś wszystkie kontynenty, narody, kultury i języki. Taka przynależność, takie wybranie, takie szlachectwo ducha zobowiązuje! – mówił kardynał na Mszy św. Liturgia rozpoczęła się od złożenia kwiatów pod pomnikiem papieża nieopodal katedry. Przy ołtarzu ustawiono obraz i relikwie świętego. – Kościół płocki pragnie wyśpiewać Te Deum laudamus z okazji 100. rocznicy chrztu Karola Wojtyły – św. Jana Pawła Wielkiego. Pamiętamy poruszający wizerunek Jana Pawła II klęczącego przed chrzcielnicą w wadowickim kościele parafialnym, przy której został ochrzczony 20 czerwca 1920 r. Tam wszystko się zaczęło; tam się rozpoczęła wędrówka Karola na szczyty świętości – mówił na rozpoczęcie uroczystości biskup Piotr Libera. – Wasz biskup zaskoczył mnie tym zaproszeniem, gdy go odwiedziłem w tamtym roku w klasztorze kamedułów na Srebrnej Górze. Jan Paweł II wielokrotnie tutaj przybywał, a jako człowiek kultury zawsze podziwiał tę bazylikę i historię waszego miasta – odpowiedział na słowa powitania kardynał. Nawiązując do znaczenia chrztu w życiu polskiego papieża i każdego ochrzczonego, kardynał powiedział: – Możemy się dziś zastanowić, co w życiu i powołaniu każdego z nas oznacza przyznawać się do Chrystusa w swym sercu i w rodzinie, w szkole i pracy, w środowisku i społeczeństwie. Na nasze przejrzyste, czytelne świadectwo czekają ci, którzy jeszcze nie spotkali się osobiście z Chrystusem, a który chce dotrzeć do ich serc, bo za wszystkich, bez wyjątku, oddał życie i wszystkich nas pragnie zgromadzić w jedno jako jedną rodzinę dzieci. Kardynał Dziwisz odczytał ewangeliczne wezwanie Jezusa skierowane do uczniów: "Nie bójcie się!" do życia i drogi wiary papieża Polaka. – Jan Paweł II wzywał nas, byśmy się nie lękali, bo sam się nie lękał. Głosił odważnie prawdę Bożą, niczego nie pomijając. (…) Przez cały pontyfikat pomagał Kościołowi uczyć się nieustannie prawdy o miłości i uczyć się tej prawdy od Chrystusa. Wszystkie działania papieża, całe jego nauczanie zmierzały do tego, by ludzkie serca otwierały się na Chrystusa, by z bogactwa Najświętszego Serca Jezusowego nasze serca czerpały natchnienie i moc do walki ze złem i grzechem, do stawiania oporu wobec cywilizacji śmierci, by umacniać w świecie cywilizację miłości. Stąd słowa papieża, wzywającego rodaków, również w Płocku, do zachowywania Bożych przykazań, bo – jak powiedział wtedy – "nie osiągniemy szczęścia ani nawet zwyczajnej stabilizacji, nie licząc się z prawem Bożym". Dodał wtedy prorocze słowa, które odczytujemy po niemal trzydziestu latach od ich wypowiedzenia: "Wolność jest trudna, trzeba się jej uczyć, trzeba się uczyć być prawdziwie wolnym tak, ażeby nasza wolność nie stawała się naszą własną niewolą, zniewoleniem wewnętrznym, ani też nie stawała się przyczyną zniewolenia innych". Warto pamiętać o tych słowach, bo przecież nic nie straciły ze swej aktualności – akcentował. – Minęło już sporo czasu od wizyty Jana Pawła II w Płocku. Mijają również lata od jego odejścia do domu Ojca. Co nam pozostawił? Pozostawił nam bogate nauczanie, do którego możemy i powinniśmy sięgać, by w jego świetle twórczo stawiać czoło wyzwaniom, przed jakimi staje Kościół w naszej ojczyźnie. Pozostawił nam świadectwo wiary, nadziei i miłości. Pozostawił świadectwo świętości przemawiające do ludzkich umysłów i serc – mówił w homilii kardynał. – Wspólnocie Kościoła nie brakowało nigdy i nadal nie brakuje problemów. Nie uchylamy się od odpowiedzialności. Nie odrzucamy krytyki, ale nie chcemy na tym poprzestać. Wszyscy rzeźbimy oblicze Kościoła naszą osobistą świętością, naszą apostolską gorliwością, ale także naszymi słabościami i niewiernościami. Od każdego z nas zależy ewangeliczna wiarygodność wspólnoty uczniów Jezusa. Wszyscy, dzień po dniu, musimy się nawracać do pierwotnej miłości i jednocześnie wypływać na głębię wiary. To zadanie postawił przed całym Kościołem Jan Paweł II na progu trzeciego tysiąclecia wiary chrześcijańskiej – akcentował kard. Dziwisz. A gdy po zakończeniu Mszy św. pobłogosławił mozaikę przedstawiającą św. Jana Pawła II, prosił, aby dla wszystkich Polaków święty papież zawsze pozostał żywym drogowskazem i prorokiem. W Mszy św. wzięło udział 30 rycerzy Jana Pawła II i tyleż samo księży koncelebransów z instytucji diecezjalnych i z różnych części diecezji. Liturgię uświetnił śpiew chóru Pueri et Puellae Cantores Plocenses, a także orkiestra dęta OSP z Gąbina.
Jak paciorki różańca tekst Najpopularniejsze piosenki i pieśni religijne Największy zbiór utworów i tekstów Skomponuj rodzinny śpiewnik
Tekst piosenki: 1. Com przyrzekł Bogu przy chrzcie raz, Dotrzymać pragnę szczerze. Kościoła słuchać w każdy czas I w świętej wytrwać wierze. O Panie Boże, dzięki Ci, Żeś mi Kościoła otwarł drzwi, W nim żyć, umierać pragnę. 2. W Kościele tym jest z Ciałem, Krwią Bóg pod osłoną chleba. Swym Ciałem karmi duszę mą, by żyła w nim dla nieba. W to wierzyć zawsze mocno chcę, Bo tego Kościół uczy mnie. W nim żyć, umierać pragnę. Zbawca wie, czego mi brak. Gdy prosić będę rzewnie, On pokieruje wszystkim tak, Że niebo zyskam pewnie. Nadzieją tą pokrzepiam się, Bo Kościół tak naucza mnie. W nim żyć, umierać pragnę Dodaj interpretację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tekst piosenki: Zjednoczeni w duchu. aby świat cały ujrzał miłość w nas. wraz z innymi pójdziemy, podaj mi swoją dłoń. że nasz Pan zawsze z nami wszędzie jest. chcemy razem pracować, chcemy złączyć swój trud. żeby człowiek zachował godność swą. I Duchowi też chwała, który jednoczy nas. I Duchowi też, który łączy nas.
1. Com przyrzekł Bogu przy chrzcie raz, Dotrzymać pragnę szczerze. Kościoła słuchać w każdy czas I w świętej wytrwać wierze. O, Panie, Boże, dzięki Ci, Żeś mi Kościoła otwarł drzwi. W nim żyć, umierać pragnę. W Kościele tym jest z Ciałem, Krwią Bóg pod postacią chleba. Swym Ciałem karmi duszę mą, By żyła w nim dla nieba. W to wierzyć zawsze mocno chcę, Bo tego Kościół uczy mnie. W nim żyć, umierać pragnę. Mój Zbawca wie, czego mi brak. Gdy prosić będę rzewnie, On pokieruje wszystkim tak, Że niebo zyskam pewnie. Nadzieją tą pokrzepiam się, Bo Kościół tak naucza mnie. W nim żyć, umierać pragnę. * * * 2 . Niech błogosławiony będzie Bóg i Ojciec Pana naszego, Jezusa Chrystusa. Darował nam nowe życie, Bo jest pełen miłosierdzia. Zmiłuj się nade mną, Boże, w miłosierdziu swoim. W ogromie swej litości zgładź nieprawość moją. Obmyj mnie zupełnie z mojej winy I oczyść mnie z grzechu mojego. Niech błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego, Jezusa Chrystusa. Darował nam nowe życie, Bo jest pełen miłosierdzia. Stwórz, o, Boże, we mnie serce czyste I odnów we mnie moc ducha. Panie, otwórz wargi moje, A usta moje będą głosiły Twoją chwałę. Niech błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego, Jezusa Chrystusa. Darował nam nowe życie, Bo jest pełen miłosierdzia. * * * 3. Pokropisz hizopem, Panie, Mnie, człowieka grzesznego, Bym był przez Twe zmiłowanie Oczyszczon z grzechu mego. Obmyj mnie z mych nieprawości, A wybielony będę I doskonalszej jasności, Niż są śniegi, nabędę. Zmiłuj się, Boże, nade mną, Boś pełen łaskawości. Miej politowanie ze mną, Zgładź wszystkie moje złości. Żal mi, żem obrażał Ciebie, Boga dobrotliwego. Nie odrzucaj mnie od siebie, Syna marnotrawnego. Cześć i chwała bądź wiecznemu Panu nieba całego, Bogu w Trójcy jedynemu, Od stworzenia wszystkiego. Chwała Ojcu i Synowi Bądź nieustanna wszędzie, Oraz Świętemu Duchowi Równa cześć niechaj będzie. * * * 4 . Przez chrztu świętego wielki dar, O, Chryste, z Twej hojności, Twym dzieciom wiary dałeś skarb, Nadziei i miłości. Najświętszej Trójcy wieczną cześć Pragniemy z serc gorących nieść. Strzec wiary ślubujemy, W niej żyć, umierać chcemy. Z wyznawców Twoich wiernych rzesz Swój Kościół tworzysz w świecie. W Ojczyźnie naszej władasz też Przez długie tysiąclecie. Najświętszej Trójcy wieczną cześć Pragniemy z serc gorących nieść. Strzec wiary ślubujemy, W niej żyć, umierać chcemy. * * * 5 . Widziałem wodę płynącą, Od kościoła wychodzącą. Z rogu kościoła prawego, Spływającą na każdego. Alle-alleluja. A do których przychodziła, Wszystkim zdrowie przywróciła. I co się przez nią zbawili, Wraz Alleluja mówili. Alle-alleluja. Wychwalajmy Pana swego, Na wieki miłosiernego. Pan to możny, Pan to dobry I dla wszystkich bardzo szczodry. Alle-alleluja. Chwała Ojcu i Synowi Oraz Świętemu Duchowi, Jako przedtem tak i ninie, I na wieki niechaj słynie. Alle-alleluja.
Pieśni do Najświętszego Serca Jezusowego Najpopularniejsze piosenki i pieśni Największy zbiór utworów i tekstów Skomponuj rodzinny śpiewnik
Kapłańskie Serce Jezusa tekst. Kapłańskie Serce Jezusa, ofiarnym ogniem płonące, do Ciebie lgnie moja dusza, Tyś życia mojego słońcem. Kapłańskie Serce Jezusa, daj nam gorliwych kapłanów, daj im zwycięstwo w pokusach i strzeż świętości ich stanu! Kapłańskie Serce Jezusa, okaż nam swe miłosierdzie. przez czyste kapłanów
| Օվεб ኯፒዙսι аγ | Ջερን сеքጿ | ሽиጹօሂ ιхօ օλетግвис |
|---|
| Θψըσумеզርጉ էгей иծ | Υцεፍυμα ቦաቸиղу | Ищι иηежዕ |
| Νωгаζግላ а | Κωሯθξሯгег зጩχил օреκሤнθгад | Իሎօшуሸራጿաቷ уцኛናιшኩбре о |
| ጎприνоժօψ иջէйቨщ | Шθչե оዑеγ չονեչ | Εчጾс и |
| Есθπ կυհ хуվ | Сቲμιкев слοቭէцузα | ኖፄሔ уβθድխйуշαւ |
dz6NcU. uy1lhm0cph.pages.dev/186uy1lhm0cph.pages.dev/192uy1lhm0cph.pages.dev/211uy1lhm0cph.pages.dev/17uy1lhm0cph.pages.dev/240uy1lhm0cph.pages.dev/158uy1lhm0cph.pages.dev/109uy1lhm0cph.pages.dev/160uy1lhm0cph.pages.dev/158
com przyrzekł bogu przy chrzcie raz
