Dobre maniery i umiejętność odpowiedniego zachowania się w różnych sytuacjach to zalety, które trudno przecenić! Zasad savoir-vivre warto uczyć już najmłodsze dzieci. Jak tego dokonać? Książki z zakresu bon-ton dedykowane maluchom pomagają zrobić to w ciekawy i przystępny sposób, także w formie zabawy.Mówi się, że dziecko może być albo szczęśliwe albo grzeczne. Te dwie cechy razem zdarzają się niezwykle rzadko. O tym, co to znaczy, że dziecko jest grzeczne lub że jest źle wychowane w studiu Dzień Dobry TVN porozmawialiśmy z Martą Bąkowską, dziecięcym psychologiem klinicznym z, Centrum Zdrowia Dziecka w Warszawie oraz Sylwią Anderson-Hanney, trenerką umiejętności wychowawczych i mamą szóstki dzieci. Co to znaczy grzeczne dziecko?Zasady dobrego zachowania dla dzieciDobre wychowanie, savoir vivre podstawowe zasadyCo to znaczy grzeczne dziecko?Współcześnie grzeczne dziecko bardzo często postrzegamy jako te, które zawsze siedzi cicho i bezwzględnie słucha się dorosłych. Trenerka umiejętności wychowawczych już na wstępie zaznaczyła, że bardzo nie lubi oznaczenia grzeczne, niegrzeczne dziecko, bo ono nic nie znaczy, a niestety wrzuca w pewne słyszę, że dziecko jest niegrzeczne niż że jest grzeczne. Niestety taka ocena etykietuje dziecko, jak i pośrednio jest to skierowane w kompetencje Marta Bąkowska. Oczywiście dziecku należy wpoić dobre maniery, ale nie wolno przesadzać. Nauczenie dziecka dobrych manier nie może wiązać się z ograniczaniem go w jakikolwiek sposób czy dawaniem mu zakazów. Chodzi o to, aby wpoić, że dobre maniery dla dzieci to nic trudnego, a wręcz przyjemnego i pozwala pokazać się z dobrej strony. Przede wszystkim trzeba nauczyć dziecko zachowywać się w taki sposób, aby swoją zabawą, dziecięcą radością i dokazywaniem, nie przeszkadzało innym osobom. Oto savoir vivre dla najmłodszych! Zasady dobrego zachowania dla dzieci Istnieje kilka zasad bon tonu dla dzieci, które należy wpajać już od najmłodszych lat. Dobrze, aby w savoir vivre przedszkolaka znalazły się poniżej wymienione zasady. Szczególnie ważną chwilą, kiedy należy uczyć dziecko takich zasad, jest pójście do szkoły. Wtedy właśnie dziecko doświadcza pierwszych sytuacji społecznych i zaczyna intensywną naukę funkcjonowania w środowisku. Dobre wychowanie, savoir vivre podstawowe zasady: 1. Używanie słów “dziękuję”, “przepraszam” i “proszę”. Te słowa są stosowane przez dorosłych mechanicznie. Jest to absolutna podstawa dobrych manier dla dzieci i dla dorosłych. Należy dziecko nauczyć, w jakich sytuacjach mają być używane te słowa, a później obserwować zachowanie dziecka i reagować – przypominać, że ma powiedzieć np. dziękuję do sprzedawcy w sklepie po zakończeniu zakupu lub przeprosić, kiedy niechcący (lub chcący) narozrabiało. Oczywiście sami rodzice muszą często używać tych zwrotów, bo dziecko najlepiej uczy się przez naśladownictwo. 2. Wulgaryzmy – absolutnie zakazane! Zasady dobrego wychowania dziecka mówią o tym, że nie może używać słów wulgarnych. Przeklinające dzieci najczęściej wynoszą wzory ze swoich domów, a więc zarówno mama, jak i tata muszą bezwzględnie oduczyć się przeklinania. Dziecko musi zostać uświadomione, że są to brzydkie słowa i używanie ich nie dobrze świadczy o drugiej osobie. Dziecko może nauczyć się przeklinania w szkole, trzeba więc przestrzec je, że rówieśnicy mogą przeklinać, ale że jest to bardzo niegrzeczne i bardzo źle świadczy o dziecku! 3. Powitanie i pożegnanie. Dziecko musi nauczyć się, że mówienie do spotkanych znajomych “dzień dobry” lub “do widzenia” jest absolutną koniecznością i społecznym standardem. To podstawowa zasada savoir vivre dla dzieci . Trzeba pamiętać, że przez pryzmat zachowania dziecka mogą być oceniani również rodzice. Mówienie “dzień dobry” i “do widzenia” jest koniecznością i trzeba praktykować to zawsze – bez względu na samopoczucie, humory malucha i pogodę. Oczywiście również rodzice nie mogą zapominać o odpowiednim witaniu i żegnaniu się. Warto również nauczyć dziecko uśmiechania się w czasie powitań. 4. Kłopotliwa fizjologia – absolutnie podstawową zasadą bon tonu dla dzieci jest uświadomienie, że takie czynności jak: zanieczyszczanie powietrza czy głośne odbijanie po jedzeniu, są społecznie niedopuszczalne. Nawet, jeśli nie uda się powstrzymać odruchu, dziecko zawsze musi przeprosić. Dziecko musi być również nauczone zasłaniania buzi w czasie kichania czy kaszlu. 5. Rozmowa dorosłych – dziecko należy nauczyć, że w czasie gdy dorośli rozmawiają, nie wolno im przerywać ani przeszkadzać. Dopiero po zakończonej rozmowie, dziecko może przyjść do rodzica z informacją, którą chciało powiedzieć. Jeśli jednak dzieje się coś pilnego i maluch musi przerwać rozmowę dorosłych, należy poinstruować go jak to zrobić – czyli zanim powie się ważną informację, najpierw musi powiedzieć “przepraszam mamo, muszę powiedzieć coś ważnego”. Savoir vivre dla najmłodszych i nawet dorosłych mówi, że nie wolno nikomu przerywać wypowiedzi ani wchodzić w słowo, a jeśli już jest taka konieczność, należy najpierw przeprosić. 6. Komentarze i uwagi – dziecko musi być nauczone, aby publicznie nie wyrażać komentarzy na temat osób, rzeczy i miejsc, w obrębie których się znajduje. Oczywiście może to robić pod warunkiem, że są to komentarze nacechowane dobrze – jest mile widziane, kiedy dziecko mówi komplement osobie spotkanej na ulicy, lub jeśli wyraża zachwyt widokiem, pysznym jedzeniem czy ładnie urządzonym wnętrzem. Jest to wtedy dla otoczenia bardzo miłe i dziecięcy savoir vivre akceptuje takie sytuacje. Gorzej, kiedy dziecko w tramwaju pokazuje palcem na jedną z osób i mówi “mamo, zobacz jaka gruba pani!”. Takie zachowania są niedopuszczalne. Dodatkowo sami dorośli niech lepiej nie wypowiadają przy dziecku nieprzyjemnych komentarzy na temat drugiej osoby i danej sytuacji. Trzeba też bardzo uważać, co się mówi w domu – dzieci słuchają i rozumieją więcej, niż się może wydawać. Niezręcznie by było, gdyby w czasie rodzinnej kolacji dziecko, w reakcji na komentarz mamy w sprawie ładnej sukienki cioci, powiedziało: “mamo, ale ostatnio mówiłaś, że ciocia jest gruba i wygląda brzydko we wszystkim”. Autor: Redakcja Dzień Dobry TVN
Zasady zachowania przy stole dla dzieci. Ucząc pociechy odpowiedniego zachowania przy stole, warto unikać dwóch skrajnych postaw – z jeden strony nadmiernego musztrowania i strofowania, a z drugiej myślenia, że skoro dzieci są małe, to wszystko im wolno. Według pedagogów zasad savoir-vivre warto stopniowo uczyć pociechy już od
„...Grzeczność jest dawaniem na to baczności, aby naszerozmowy i uczynki sprawiały przyjemność drugim i namsamym. Nie jest ona cnotą, lecz z wielu cnót wypływa,a niekiedy jest jej uzupełnieniem...” GAULTIERCele: po przeprowadzeniu zajęć uczeń powinien:- rozumieć pojęcie savoir-vivre,- mieć świadomość jakie sfery bycia człowieka reguluje savoir-vivre,- wiedzieć co składa się na dobre wychowanie,- potrafi określić niezbędne zasady zachowania się w szkole,- jest świadomy znaczenia przyjętych norm postępowania,- rozwijać w sobie i swoim życiu przymioty dobrze wychowanego pracy:- praca zespołowa- praca w małych grupach- praca indywidualnaMetody pracy:- mini wykład- elementy dyskusji- scenki rodzajowe- burza mózgów- metody aktywizujące - metaplanŚrodki dydaktyczne:- kartki z zadaniami dla grupy- Słownik języka polskiego- Arkusz szarego papieru, mazakiPrzebieg zajęć:I. Część wstępna1. Czynności Przedstawienie tematu Część główna1. Wyjaśnienie nazwy zapożyczonej z języka francuskiego savoir – „wiedzieć”, vivre – istnieć”, co oznacza kwestie związane z tym, co należy wiedzieć, aby Prowadzący dzieli uczniów na grupy, które będą się zastanawiały nad tym jak wygląda przestrzeganie zasad kultury w określonych Każda grupa przedstawia przykłady zachowań się ludzi w różnych sytuacjach, ocenia zachowania, komentuje, przedstawia swoje odczucia. Klasa zgłasza Nauczyciel zadaje pytania:a) Czym zatem jest dobre wychowanie?b) W jakich miejscach obowiązują zasady dobrego zachowania?c) Czemu służy znajomość savoir-vivru i jakie korzyści wynikają ze znajomości jego zasad?d) Jak są oceniani i postrzegani ludzie dobrze wychowani i ci, co nie respektują tych zasad?5. Klasa otrzymuje kolejne zadanie: Jak wygląda przestrzeganie zasad kultury w naszej klasie i szkole? Oceń stan faktyczny, stan oczekiwania i przyczyny złego postępowania. Do pracy uczniowie otrzymują metaplan i „garść przyjacielskich rad”, jak należy zachowywać się w Wnioski: Podczas analizy wniosków uczniowie wybierają po jednym, najbardziej realnym do realizacji. Następnie każdy z uczniów zastanawia się co on mógłby zrobić, aby poprawić poziom kultury w Część końcowa1. W podsumowaniu uczniowie dokonują wspólnej Zakończenie Gumowska, ABC dobrego zachowania, Warszawa Hojnacka, Kodeks towarzyski, Łódź Kamyczek, Grzeczność na co dzień, Warszawa 1 (scenki rodzajowe)Grupa 1: Przedstawianie się. Dwie dziewczyny rozmawiają i podchodzi do nich znajomy chłopak jednej z koleżanek. Koleżanka rozpoczyna z nim rozmowę pomijając przedstawienie sobie zachowanie tej trójki, wskaż jak powinno wyglądać poprawnie to 2: Chłopak z dziewczyną wchodzą do sklepu, z którego wychodzi kobieta. Chłopak przepuścił kobietę, wszedł do sklepu, a następnie 3: Para wchodzi do kawiarni. Mężczyzna przepuszcza w drzwiach swą partnerkę, a następnie idzie przed nią i wybiera stolik. Oceń i 4: Scenka w autobusie. Chłopiec wchodzi pierwszy do autobusu, a za nim jego koleżanka. Z autobusu również wychodzi pierwszy. Oceń i 5: W restauracji przy stoliku siedzi mieszana grupa. Podchodzi do nich para, która na powitanie podaje rękę wszystkim obecnym. Siedzący mężczyźni wstają przy podawaniu ręki, zaś kobiety nie. Oceń 6: Mężczyzna wchodzi do samochodu, a następnie będąc już wewnątrz auta otwiera jej drzwi. Oceń zachowanie 2Garść przyjacielskich rad, jak należy zachowywać się w następujących stosunkach panujących w szkole:* uczeń-uczeńZAKAZY- nie rozmawiamy z nikim na ucho w gronie mniejszym niż siedem osób,- w szkole nie romansujemy; pozostawiając sprawy etyki na boku, pomyślmy o naszych kolegach i koleżankach- może to być dla nich krępujące,- nie używamy wulgarnych słów,- nigdy nie opowiadamy więcej niż dwa dowcipy,- przy rozmowie przesadnie nie gestykulujemy, ani nie wzruszamy ramionami,- nie pokazujemy palcem i wyśmiewamy innych osób,- w towarzystwie nie plujemy na podłogę,NAKAZY- jeśli znajdujemy się w grupie mówimy do wszystkich, a nie tylko do jednej, wybranej osoby,- musimy umieć uważnie słuchać- nie przerywamy i słuchamy tak, aby osoba mówiąca odnosiła wrażenie, że jest się zainteresowany jej wypowiedziami,- w czasie rozmowy nie odwracamy się plecami do rozmówców,- powinniśmy pamiętać o grzecznościowych zwrotach: proszę, dziękuję, przepraszam;- nie powinniśmy witać się codziennie z kolegami przez podanie ręki,- kobieta witając się z mężczyzną podaje pierwsza rękę,- traktujemy wszystkich jednakowo, bez względu na ubiór, klasę społeczną, wiarę;- pierwszeństwo mają osoby wychodzące ze szkoły, niezależnie od płci,- mężczyźni przepuszczają kobiety w drzwiach, jeśli ich zachowanie nie spowoduje niepotrzebnego tłoku,* uczeń-nauczyciel- nie komentujemy na głos lekcji,- nie żujemy gumy na lekcjach ani nie spożywamy żadnych posiłków,- nie rozmawiamy przez telefon komórkowy w czasie trwania lekcji,- nie trzaskamy drzwiami wchodząc i wychodząc z klasy- jest to czynność agresywna i obraźliwa,- nie powinniśmy spóźniać się na lekcje, a jeśli nam się to zdarzy przepraszamy i podajemy powód,- w czasie lekcji nie ziewamy ani nie bawimy się podręcznym przedmiotem,- nieelegancko jest także ślinić palec przy kartkowaniu, "trzaskać stawami" lub prztykać palcami,- zanim przemówimy nie pociągamy nosem i nie odchrząkujemy się,- nie dozwolone jest siedzenie na brzegu krzesła i bujanie się na jego tylnich nogach,- zupełnie niedopuszczalne jest okłamywanie nauczyciela. Kłamiąc, poniżamy własną godność i tracimy ich zaufanie,- nie spoglądamy na zegarek w czasie lekcji,- niekulturalnie jest w czasie rozmowy z nauczycielem trzymać ręce w kieszeni,- nie zatrzymujemy nauczyciela na ulicy i nie wszczynamy z nim rozmowy, choćby nasza sprawa była nadzwyczaj ważna,- nie nadużywamy zwrotu "panie profesorze", gdyż może to być odebrane jako przejaw lizusostwa,- wykonujemy solidnie nasze obowiązki, np. jako dyżurni,- pilnujemy umówionych terminów składania prac pisemnych,- ubieramy się stosownie do sytuacji,- widząc nauczyciela w szkole kłaniamy mu się tylko raz. Natomiast, jeżeli tego samego dnia spotkamy go poza terenem szkoły wystarczy tylko miło się uśmiechnąć,- przy gwałtownym kaszlu w klasie podnosimy do ust chusteczkę lub ewentualnie przysłaniamy usta ręką,- staramy się, jeśli to możliwe przepuszczać nauczyciela w drzwiach,- z kolei jeśli spotkamy wykładowcę w tramwaju lub autobusie z ukłonem ustępujemy mu miejsca,- jeśli nauczycielowi rozsypią się notatki na podłogę, uczniowie powinni szybko i cicho je pozbierać,- w czasie lekcji zachowujemy absolutną ciszę,* nauczyciel-uczeń- nauczyciel nie powinien przesadnie gestykulować gdyż to rozprasza słuchających go uczniów,- zbyt często nie spoglądamy na zegarek, chociaż czasem jest to nawet wskazane,- nauczyciel nie powinien wymagać od uczniów tego, czego sam nie przestrzega np. rozmowy przez telefon kom., jedzenia i picia;- nie należy wywyższać niektórych uczniów, a innych gnębić,- nauczyciele nie powinni wyśmiewać się z innych uczniów, ani im ubliżać,- kulturalny nauczyciel wita się ze swoimi uczniami pierwszy,- młodzi nauczyciele powinni zwracać się do uczniów przez "ty",- powinni ubierać się stosownie do sytuacji,- ważne jest bycie słownym, cierpliwym, tolerancyjnym a w szczególności sprawiedliwym,- nauczyciel powinien wszystkich traktować jednakowo,- w obowiązku nauczyciela leży przygotować klasę jak najsolidniej do egzaminów, matury;- należy być wyrozumiałym.Wpojenie maluchowi podstawowych zasad savoir-vivre pozwoli zaoszczędzić wielu stresów samemu dziecku, jego opiekunom, a niekiedy także całemu otoczeniu. Bywamy z dziećmi w różnych miejscach publicznych - zarówno tych atrakcyjnych dla maluchów, lub chociaż odpowiednio przystosowanych do ich potrzeb, jak i tych bardzo dla nich
24 marca we wszystkich grupach przedszkolnych został przeprowadzony Quiz wiedzy pt. „Savoir vivre na co dzień”. Dzieci wykonywały zadania z dużym zaangażowaniem. Brały udział w zabawach związanych z wyrażaniem emocji, uczuć. Słuchały opowiadania pt. „Wesołe i smutne miny”. Przypomniały sobie zasady kulturalnego i poprawnego zachowania w stosunku do starszych osób oraz normy panujące w grupie przedszkolnej. Zwróciły na ważne „magiczne słowa” PROSZĘ, PRZEPRASZAM, DZIĘKUJĘ oraz stosowały je w różnych sytuacjach i ćwiczeniach. Każda grupa biorąca w quizie otrzymała dyplom „Znam zasady dobrego zachowania” przygotowany przez organizatorów. Życzymy wszystkim dzieciom, aby pamiętały o stosowaniu zasad savoir vivre w praktyce na co dzień. ŻYCZENIA ŚWIĄTECZNE DZIEŃ KOLOROWEJ SKARPETKI
Przykładowy scenariusz lekcji savoir vivre W szkołach, które wyrażają na to ochotę prowadzę dziesięciogodzinny kurs dla uczniów z zakresu savoir vivre. Kurs ten prowadzony jest przez 10 miesięcy jedną godzinę w miesiącu (w ramach lekcji wychowawczej).
i Sztućce mogą być kompostowane wraz z resztkami jedzenia i ulegają całkowitej biodegradacji. 3 czerwca obchodziliśmy międzynarodowy dzień savoir-vivre, czyli tzw. zasad dobrego wychowania. Z tej okazji postanowiliśmy sprawdzić, jak dobrze znacie obowiązujące konwenanse towarzyskie. Mamy nadzieję, że bez problemu osiągnięcie komplet punktów, choć pytania nie są wcale takie łatwe i oczywiste. Powodzenia Quiz to rodzaj zabawy, rozrywki intelektualnej polegającej na przedstawieniu zagadnienia w formie zapytania w ten sposób, by na podstawie dostarczonych wraz z zapytaniem informacji oraz wiedzy ogólnej można było wydedukować prawidłową odpowiedź. Pytanie powinno być sformułowane w ten sposób, by odpowiedź nie była całkiem oczywista, zabawa polega de facto na dyskusji zgadujących nad różnymi możliwościami i wykluczaniu tych, które nie spełniają warunków zadanych w pytaniu.3 czerwca w Polsce obchodzony jest Dzień Savoir-Vivre. Z tej okazji mamy quiz, który pomoże odświeżyć kilka zasad dobrego wychowania. Spróbuj swoich sił!
fot. Shutterstock Savoir-vivre to znajomość zobowiązujących zwyczajów, form towarzyskich i reguł grzeczności, funkcjonujących w danej grupie. Zasady dobrych manier dotyczą kilku głównych dziedzin życia, podawania do stołu, wyglądu, prezencji i zachowania się w poszczególnych sytuacjach. Sprawdź, jak dobrze znasz zasady savoir-vivre'u? Rozwiąż quiz QUIZ: Co wiesz o zasadach savoir-vivre'u Wstyd nie znać odpowiedzi na te pytania fot. Shutterstock Gdzie kładziemy serwetkę przed posiłkiem? Obok talerza Zakładamy za kołnierz koszuli Kładziemy na kolanach SW
Wydawnictwo: Adamada. Okładka: Twarda. Kod ISBN: 9788381180498. Podano do stołu. Savoir vivre dla dzieci - Opis i dane produktu. Uroczysta kolacja w restauracji, niedzielne śniadanie z rodziną, obiad w szkolnej stołówce – nieważne, przy jakim stole się siedzi, zasady savoir-vivre’u obowiązują zawsze. Tylko dzieci nie zawsze o tym Dobrze wychowane dziecko to marzenie każdego z NAS! Choć zakres zachowań, które należą do ‚kindersztuby’ ciągle się zmienia, istnieje katalog manier, które powinno znać każde ułożone dziecko. Nawyki stylu bycia kształtują się już od najmłodszych lat – postawy nabyte w dzieciństwie pozostaną na dalsze lata ich życia. Zatem znajomość dobrych manier to prawdziwa inwestycja! Korzyści warsztatów: Twoje dziecko zdobędzie wiedzę oraz praktyczne umiejętności z podstawowych zasad savoir- vivre poprzez zabawę oraz aktywne uczestnictwo w warsztatach. Będzie wiedziało jak kulturalnie zachować się przy stole czy gdy odwiedzą Was goście. Dobrze wychowany Przedszkolak zyska sobie sympatię rówieśników i dorosłych! Na zakończenie nagramy krótki filmik z udziałem Państwa dzieci, gdzie odpowiedzą na pytanie „czym jest dobre wychowanie?”. Będzie to świetna pamiątka na całe życie! Metody pracy: przedstawieniezagadkiwycinanki, kolorowanki Dla Kogo: Szkolenie realizujemy w formie pojedynczego spotkania lub cyklu spotkań dla Szkół i Przedszkoli Grupa docelowa: 5 lat + Tematyka: Etykieta stołu – dekoracja stołu, piruet z łyżką, nożem i widelcem, czyli o sztuce jedzenia, jak siedzieć przy stole, jak jeść i spożywać napoje, ubiór na przyjęcie, wręczanie kwiatów i prezentów, składanie życzeń, powitanie i pożegnanie gości, okazywanie szacunku starszym, dbanie o porządek, magiczne słowa – proszę, dziękuję, przepraszam. Zapraszamy na cykl spotkań Małego Mistrza Dobrych Manier: Dobre maniery przy stole, czyli piruet z nożem i widelcemBon ton na co dzień, o życzliwości, uśmiechu i szacunku wobec drugiego człowiekaElegancja Francja, czyli odpowiedni strój, gesty, dbanie o wygląd zewnętrznyU cioci na imieninach – rola gospodarza i rola gościa, sztuka wręczania i otrzymywania prezentów, zaproszenia na przyjęciaGala Mistrza Dobrych Manier, eleganckie przyjęcie dla Małej Damy i Małego Gentlemana Na zakończenie każde dziecko otrzyma dyplom „Mistrza Dobrych Manier”. Nie masz środków na rozwój biznesu? Pomożemy pozyskać Ci dofinansowanie!FXaAQ.
